เมื่อหลายวันก่อน... มีพี่คนนึ่ง... เล่านิทานให้ฟัง...
ฟังแล้วชอบมากเลยเอามาบอกต่อ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มีนกอินทรีหนุ่มตัวหนึ่ง... ทั้งแข็งแรง ฉลาด ว่องไว และมีขนที่สวยงามมากกกกก...
ณ หมู่บ้านแห่งนึ่ง... ทุกคนพอเห็นนกอินทรีหนุ่มบินโฉบไป-มา...
และด้วยขนที่สวยงาม...
ทุกคนต่างก้อต้องการจับนกอินทรีหนุ่มให้ได้... จึงวางกับดักต่างๆ นานา...
แต่ด้วยความฉลาดและว่องไว นกอินทรีจังหนีกับดักต่างๆ ได้ทุกครั้ง...
(เก่งนะเนียะ)
มีอยู่วันหนึ่ง... นกอินทรี บินผ่านไปเจอ "บัง..ขายถั่ว"
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น... จึงบินลงไปหา บังขายถั่ว...
และถาม บังขายถั่ว ว่า...
อินทรีหนุ่ม : นั้นอะไรอะ?
บังขายถั่ว : เมล็ดถั่วไง... อร่อยนะเคยกินมั้ยละ?
อินทรีหนุ่ม : ไม่เคยกินอะ... แต่ขอชิมหน่อยได้มั้ยอะ?
บังขายถั่ว : ได้สิ... แต่ขอแลกด้วยขนนกสวยๆ ของเจ้า 1 อัน ได้ไหม?
อินทรีได้ยินแบบนั้น... เลยก้มดูตัวเอง เห็นมีขนนกมากมาย...
จึงตัดสินใจยอมแลกขนนก กับ ถั่ว...
ทันทีที่ได้กินถั่ว... นกอินทรีก้อติดใจในความอร่อย...
พอกินหมด... นกอินทรีก้อบินจากไป...
วันต่อมา... นกอินทรี เจอ บังขายถั่ว...
ก้อขอแลก ขนนก กับถั่ว มากินอีก...
พอกินหมด... ก้อบินจากไป....
ผ่านไปวันแล้ววันเล่า...
ต่อมาวันนึง... นกอินทรีก้อขอแลกถั่ว กับ ขนนกเหมือนอย่างทุกที...
พอกินถั่วจนหมด แล้วจะบินจากไปเหมือนเดิม...
แต่พอจะบิน... ก้อบินไม่ขึ้น... พยายามบินเท่าไร... ก้อบินๆ ร่วงๆ
สุดท้ายก้อตกลงกระแทกพื้น...
นกอินทรี... ก้มลงมองขนของตัวเอง...
จึงพบว่าขนนกของตัวเองนั้นมีน้อยสะจนไม่สามารถบินได้อีก...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นิทานเรืองนี้สอนให้รู้ว่า... (อะไรละน่า?)
ถ้าเปรียบ... อินทรี เป็น พนักงานเก่งๆ เนื้อหอม หรือ นักศึกษาจบใหม่ ไฟแรง...
ถ้าเปรียบ... บังขายถั่ว เป็น นายจ้าง...
ถ้าเปรียบ... ถั่ว เป็น เงิน... (ที่ใครๆก้อต้องการ)
ถ้าเปรียบ... ขนนก เป็น แรงและเวลาของเรา
สิ่งที่ได้...จากนิทานเรืองนี้คืออะไร?.....
บางคน เลือก ที่จะเอาเวลาและศักยภาพตัวเองไปแลกเงิน
บางคน เลือก ที่จะใช้แรงแลกเงิน เพราะสบายใจกว่าการเลือกแบบอันบน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ต่างคนก้อต่างเลือกอะเนอะ
สู้ๆ นะ ทุกคนที่เลือกทำบางสิ่งบางอย่าง เพื่ออะไรบางสิ่งบางอย่าง...
(ขอบคุณ http://pixelmonkey.exteen.com/20100204/entry-1 ดีดี ที่แบ่งปันกันน่ะ)